Herkese merhaba, Güzel bir yazıda yine sizlerle birlikteyim. Bir kaç gündür ortalarda yoktum bunun sebebini bir önceki yazımda anlatmıştım. Artık kaldığımız yerden devam edebiliriz. Zaten devam etmekten başka ne yapacağız ki. Herkesin güzel yorumlarını bekliyorum. Günlerden bir gün, Ulukavak tarafında gezinirken eski gecekonduları gördüm. Yanımda fotoğraf makinem yoktu ama sokaklar o kadar ilgimi çekti ki. Hemen eve gidip makinemi almalıyım diye düşündüm ve düşündüğümü de yaptım. HAREKETE GEÇTİM Hemen makinemi alıp o sokaklara daldım. Kulaklığımı taktım, ortamı izlemeye başladım. Her bir köşeden fakirlik akıyordu. Her duvarda varoşluğun kalıntıları bulunuyordu. Ama bu kahverengi dünyada masmavi bir renk gördüm. Eski ahşap bir kapıydı. Aslında ev harabeden halliceydi. Ama sanırım kapı yeni boyanmış olsa gerekti ki çok dikkat çekiyordu. Benimde hemen dikkatimi çekti. Bu tarz evleri genellikle görmezden geliriz. Bu evlerde yaşanılanları da öyle. Hiç düşünmeyiz değil mi? Bu sokaklarda neler yaşandı? Burada yaşayan çocuklar çocukluk dönemlerini nasıl geçiriyor. Şunu hepimiz kabul edelim artık internet çağındayız ve hepimizin kafası ya telefonda ya bilgisayarda. Ama bu tarz mahallelerde ki hayat hiç kolay değil. Bunu net bir şekilde görmüş oldum. Çocuklar fotoğraf makinemi görünce klasiktir gazeteci misin diye sordular. Hepsi o kadar tatlıydı ki. Hatta bir çocuk yavru kedisiyle geldi yanıma '' Abi kedimle beni de gazeteye koyar mısın?" dediğini hatırlıyorum. O miniğin isteğini geri çevirmeyip fotoğrafını çekmiştim sizlerle paylaşmayı da çok isterim ama gel gelelim arşivim dumanlar çıkmış bir harddiskin içinde... O arşivi kurtarırsam hem gerçek boyutlu hem daha çeşitli bir çok fotoğrafla sizleri buluşturabilirim. Ama şimdilik bunlarla idare etmeniz gerekiyor. Mavide kalmıştık... Kapının sol tarafından yaklaşınca dikkatimi kocaman bir asma kilit çekti. Dikkatimi çekenin fotoğrafını çekerim mantığıyla hareket etmişimdir hep. En iyi yaptığım işi yaptım. İzledim pozisyon aldım ve denklanşöre bastım...

Sonraki yazılarım da görüşünceye dek kendinize iyi bakın... Fotoğraflarıma da öyle.

Posted from my blog with SteemPress : https://sametceylan.timeets.xyz/2018/07/10/dusunmeyin-harekete-gecin/